Francisco Bracamonte
Vergi Ortağı, Kreston BSG, Meksika
Francisco’nun akademik geçmişi Hukuk ve Kamu Muhasebesi derecelerini ve İşletme ve Vergi Hukuku alanında iki yüksek lisans derecesini kapsamaktadır. IESDE Business School‘da Yüksek İşletme Yönetimi Programına katıldı. Uluslararası vergilendirmeye özel önem veren, hukuk ve vergi konularında uzman. Ulusal ve çok uluslu şirketlere servet, halefiyet danışmanlığı ve iş yeniden yapılandırma operasyonlarında geniş deneyime sahip olarak danışmanlık yapmaktadır. Kendisi 20 yılı aşkın bir süredir vergi konularında profesörlük yapmaktadır. Puebla Eyaleti Kamu Muhasebecileri Koleji, Uluslararası Maliye Birliği ve Coparmex‘in vergi komisyonunun aktif bir üyesidir. Vergi konularında uzmanlaşmış çeşitli ulusal yayınlara düzenli olarak katkıda bulunmakta, düzenli olarak uzmanlaşmış radyo programlarına katılmakta ve vergi konularında uluslararası kongrelerde yer almaktadır. 2003 yılında Meksika Kamu Muhasebecileri Enstitüsü A.C. (IMCP) tarafından yapılan sınavda ülke çapında en yüksek puanı alarak sertifika almıştır. Halen Kreston Global’in yönetim kurulu üyesi ve Kreston Latin Amerika Bölge Direktörüdür.
Meksika vergi hukuku ve transfer fiyatlandırması
May 9, 2024
Meksika vergi kanunu ve transfer fiyatlandırması düzenlemeleri, Meksika’da vergi mükellefi olan ve çok uluslu bir grubun parçası olan bağlı ortaklıkların idari hizmetler için yurtdışında yerleşik başka bir grup şirketine ödeme yapmasına yönelik yaygın uygulama için vergi yükümlülüklerini yakın zamanda güncellemiştir. Bazı durumlarda bu ödemeler vergi dairesi tarafından kesinti olarak kabul edilmemektedir. Bu durum genellikle vergi mükelleflerinin bu tür hizmetlerin sağlandığını ikna edici bir şekilde gösterememeleri veya bu tür kesintiler için Gelir Vergisi Kanunu’nda (GVK) öngörülen formalitelere uymamaları nedeniyle ortaya çıkmaktadır. Meksika’daki Kreston BSG ‘den Vergi Ortağı Francisco Bracamonte daha fazlasını açıklıyor.
Sıklıkla, vergi mükelleflerinin ya yazılı bir sözleşmesi yoktur ya da varsa bile muhasebe hizmetleri, bütçeleme, bilgisayar sistemi yardımı, hukuki danışmanlık ve insan kaynakları danışmanlığı gibi hizmetlerin çok genel bir tanımını içerir. Ayrıca, faturadaki hizmet tanımında yalnızca “idari hizmetler” veya benzer şekilde muğlak bir terim yer alabilir.
Bu tür hizmetlerin sağlanmasını destekleyen kanıtların yetersiz bir şekilde belgelendirilmesi de tipik bir durumdur. Birçok hizmet telefon görüşmeleri, yabancı personel ziyaretleri, e-postalar, mektuplar ve raporlar aracılığıyla sunulmakta, bu da uygun dokümantasyonu pratik olmaktan çıkarmaktadır. Örneğin, bir grup şirketinin bağlı ortaklığın aylık muhasebesini yönettiği ve birkaç telefon görüşmesi yoluyla belirli hesaplarda ayarlamalar önerdiği bir senaryoyu düşünün. Her bir etkileşimin bir kayıt defterinde belgelenmesi hem pratik olmayacak hem de maliyetli olacaktır ve vergi makamlarını tatmin etmeyebilir.
Ayrıca, bu hizmetlerin değerlemesinde genellikle “karşılaştırılabilir kontrolsüz fiyat” olarak bilinen transfer fiyatlandırması yöntemi kullanılmaz çünkü hizmetleri sağlayan grup şirketi bunları ilişkisiz üçüncü taraflara sunmaz. Bunun yerine, maliyetler grup şirketleri arasında satış hacmi, çalışan sayısı, bilgisayar ekipmanı ve varlık değerleri gibi kriterlere göre, bazen de ilave bir kar marjı ile paylaştırılır.
Sorun, vergi denetimleri sırasında, yetkili makamların hizmetlerin varlığına dair yeterli kanıt olmaması ve yetkili makamın talep ettiği ayrıntılı belgelerin bulunmaması nedeniyle bu kesintilere itiraz etmesi durumunda ortaya çıkmaktadır. Fiyatların piyasa fiyatlarını yansıtmadığı ve bazı resmi gerekliliklerin yerine getirilmediği de iddia edilmektedir.
Vergi dairesinin bu hizmetler için talep ettiği kanıt standardı, genellikle vergi mükelleflerinin elinde bulunan belgeleri aşmaktadır. Sadece fatura, sözleşme, banka ekstresi ve muhasebe kayıtlarının sunulması çoğu zaman yetersiz kalmaktadır. Hizmet sunumunu doğrulamak için, hizmetin vergi mükellefi tarafından gerçekleştirilen işlevlerin tekrarı olmadığını gösteren kanıtlar, ilgili kişilerin isimleri ve mesleki deneyimleri, hizmet yeri, tarihleri, hizmetin gerekliliğine ilişkin gerekçeler, fiyat belirleme süreci, çıktılar ve elde edilen faydalar gibi ek bilgi ve belgeler gereklidir. Bu tür kapsamlı belgelerin derlenmesi genellikle zordur.
Meksika federal mahkemelerinin son yargı kararları, kanıt standardını çok genel terimlerle tanımlamıştır. Örneğin, 2027498 kayıt numaralı Ekim 2023 tarihli bir kriterde, belirli bir yasal formalite zorunlu olmadığından, kanıtın ticari uygulamalar tarafından kabul edilen özel belgelerden oluşan bir dizi dolaylı kanıttan oluşabileceği belirtilmiştir. Aynı döneme ait bir başka kriter olan 2027497 kayıt numarası, kanıt standardının imkansız veya aşırı uçların kanıtlanmasını talep etmeden objektif ve makul olması gerektiğini öne sürmektedir.
Bu durumda, dokümantasyon detaylarının hangi seviyede tutulması gerektiği sorusu ortaya çıkmaktadır. Benim görüşüme göre, en azından dokümantasyon şunları içermelidir:
a) İlgili fatura ile birlikte sözleşmeye bağlanan hizmetlerin türünü detaylandıran açık ve spesifik bir sözleşme.
b) Yazışmalar, seyahat kayıtları, toplantı tutanakları, personel listeleri, mekan kiralamaları, uçak biletleri, otel konaklamaları vb. ile kanıtlanabilecek hizmetlerin sağlandığı koşullar.
c) Analizleri, tavsiyeleri ve sonuçları içeren raporlarda belgelenen hizmet sonuçları.
Bu belgeler başka bir dildeyse, bu şekilde muhafaza edilebilir, ancak idari kural 2.8.1.2 uyarınca yetkili makam tarafından tercümeleri istenebilir.
Ayrıca, transfer fiyatlandırması kılavuzları bunların düşük katma değerli hizmetler olduğunu belirtmektedir, çünkü
- Doğaları gereği destekleyicidirler.
- Çok uluslu grubun ana faaliyetlerinin ayrılmaz bir parçası değildirler.
- Eşsiz ve değerli maddi olmayan varlıklar içermezler ve bunların yaratılmasına yol açmazlar.
- Önemli riskler sağlayıcı ya da alıcı tarafından üstlenilmez ya da yönetilmez.
Dokümantasyon ayrıca şunları da içermelidir:
- Beklenen faydaların bir açıklaması.
- Maliyet tahsis kriterleri.
- Maliyet tahsisi ile beklenen faydalar arasında bir ilişki.
Bu dokümantasyon sadece yasal gereklilikleri karşılamak için değil, aynı zamanda denetimler sırasında ek destek sağlamak için de çok önemlidir. Bazen bir giderin indirilememesi, giderin var olmamasından değil, bu işlemleri destekleyen vergi makbuzlarındaki belirli gerekliliklerin yerine getirilmemesinden kaynaklanmaktadır. Bu, yurtdışında yerleşik kişiler tarafından düzenlenen makbuzların belirli özelliklere uygun olmasını sağlamayı da içerir (RMF 2.7.1.14):
I. İhraççının ticari unvanı, adresi ve varsa vergi kimlik numarası veya eşdeğeri.
II. İhraç yeri ve tarihi.
III. Alıcının vergi numarası ve işletme adı.
IV. Kapsanan mal veya hizmetlerin tanımı ve miktarı.
V. Hem rakam hem de harflerle birim değer ve toplam tutar.
Kesintinin reddedilmesinin diğer nedenleri arasında, mukim olmayanlar tarafından sağlanan hizmetler üzerinden gelir vergisi stopajı yapılmaması veya yapılan ödemeler için vergi makbuzu düzenlenmesi, 15 Şubat’a kadar dış finansman bilgilerinin sunulması ve her yıl 15 Mayıs’a kadar ilişkili taraf işlemlerinin detaylandırılması gibi Gelir Vergisi Kanunu’nun 76. maddesi kapsamındaki yükümlülüklere uyulmaması yer almaktadır.
Gelir vergisi stopajlarına ilişkin olarak, hizmetin Meksika’da verilmesi koşuluyla, mukim olmayan kişi tarafından elde edilen toplam gelire kesinti yapılmaksızın %25 oranı uygulanmalıdır. Anlaşma avantajlarına başvurmak için vergi mukimliği kanıtı gereklidir; bu kanıt, yabancı makamdan alınan, verilen takvim yılı için geçerli olan ve yasallaştırma gerektirmeyen bir sertifika ile kanıtlanabilir.
Son olarak, talep edildiğinde mali tablo raporlarının sunulması ve dış finansman ve ilişkili taraf açıklama gerekliliklerine uyulduğunun doğrulanması gibi ek usul hükümlerine uyulması gerekmektedir. Hizmet sunumunu, zamanlamasını, sonucunu, elde edilen faydaları ve burada belirtilen diğer hususları ikna edici bir şekilde göstermek için uygun dokümantasyon şarttır.
Meksika’daki vergi uzmanlarımızdan biriyle görüşmek için lütfen iletişime geçin.
